ग्रेट ग्रीन वालको महत्वाकांक्षा सुन्दा अचम्म लाग्छ । अफ्रिकी क्षेत्र साहेलमा मरुभूमिकरणसँग लड्न अफ्रिकाभरि विशाल हरियाली क्षेत्र (ग्रीन बेल्ट) बनाएका छन् । अफ्रिकी मुलुकहरूको परिषद्
झापा । कोरोना महामारीले बन्दाबन्दी सुरु भएको बेला झापाली युवा नेता मनोज ताम्ली ड्रागन फ्रुटको बिरुवा रोप्दै थिए । सरकारी जागिरबाट निवृत्त आफ्ना बुवा रमेश ताम्लीले प्रोत्साहित गरेपछि ताम्लीले ड्रागन
दाङ । जिल्लामा पछिल्लो समय स्थानीय जातको धान लोप हुँदै गएको छ । लमही, घोराही र तुलसीपुर क्षेत्रका किसानले पुरानो जातको धान सिम्ठारो, तिल्की, विन्देश्वरी, मसिनो झिनुवा, गोपाल र मार्सी
कल्पवृक्ष भनेर चिउरी अत्यन्त गुणकारी र लाभदायक वनस्पति हो । यसको पात, फल, फूल, रुखलगायत सबै उपयोगी हुन्छन् । यसको प्रयोग स्थानविशेषका रीतिरिवाज र आवश्यकताअनुसार विभिन्न समुदायले फरक–फरक ढंगले प्रयोग
संवत् २०५५/०५६ सालतिर साबिक डिकुवा गाउँ विकास समिति (हाल : हलेसी तुवाचुङ नगरपालिका–२) मा सचिव थिएँ । एक दिन कामविशेषले गाविस अध्यक्ष लालकेशर राईसँगै गाउँ घुम्न निस्क्यौं । त्यतातिर विशेषतः
दाङ । कुनै समय धानका बाला झुल्थे । गहुँ उत्पादन पनि उस्तै हुन्थ्यो । तर, अहिले ती खेतमा बेसार फलिरहेको छ । तुलसीपुर–७ मिलनचोकका कुमार भण्डारीले पहिले–पहिले खेतमा धान, गहुँखेती
चितवन । कुनै समय चितवन तोरीखेतीका लागि प्रसिद्ध थियो । बीचका समयमा खासै यसतर्फ किसानले चासो दिएका थिएनन् । तर, पछिल्ला वर्षमा बिस्तारै उनीहरू यसतर्फ आकर्षित हुँदै गएका छन् ।
दुर्छिम (खोटाङ) । बिरामी परेपछि तंग्रिन अनार खाने नेपालीको मान्यता पुरानै हो । अपवादबाहेक यो मान्यता हिजोआज पनि कायम छ । जब बिरामी परिन्छ, तब अनार खोजी गरिन्छ । हलेसी
डोल्पा । व्यावसायिक ओखर खेतीका लागि च्यान्दलर, फिन्क्वाइटलगायतका जातका १८ हजार बिरुवा खरिद गरी जहाजमा ढुवानी सुरु गरिएको छ । क्षेत्रीय कृषि निर्देशनालय सुर्खेतको ९१ लाख ६२ हजार रकम अनुदान
जंगल छेवैको पाखोबारी । वर्षमा एकपटक आलु, मकै र कोदो उब्जिन्थ्यो । तीन महिना मरिमेटी काम गर्दा वर्ष दिन कठिनले खान पुग्ने । लगाएको खेतीको उब्जनीभन्दा खर्च धेरै । सम्पूर्ण
प्युठान । जिल्लाको ऐरावती गाउँपालिका–६ बिजुली बैरेनीका लालमणि पाण्डेले व्यावसायिक रूपमा घाँसका विरुवा उत्पादन गर्दै आएका छन् । ४० वर्षीय पाण्डेले १३ वर्षसम्म अस्थायी करारमा साबिकका २४ गाविसमा सामाजिक परिचालकको
मनाङ । जिल्लाको स्याउ अहिले विश्वबजारमा पुग्न थालेको छ । ‘गरे के हुँदैन भन्ने उखान’ जस्तै एउटा मानिसको सपनाले जिल्ला र राष्ट्रलाई नै समृद्ध बनाउन सक्छ । यस्तै ज्वलन्त उदाहरण
दमक (झापा) । कमल गाँउपालिका झापाका किसान तेलहनका लागि सूर्यमुखी फूल खेतीतर्फ आकर्षित भएका छन् । तेलहनमा आत्मनिर्भर बनाउन गाउँपालिकाले प्रोत्साहन दिन थालेपछि किसान यस खेतीमा आकर्षित भएका हुन् ।
वीरगन्ज । सिरहा, महोत्तरी तथा रौतहट जिल्लाका किसानले व्यावसायिक रूपमा खेती गरेका तरबुजा बजारसम्म पुर्याउन नसक्दा समस्यामा परेका छन् । कोभिड–१९ को जोखिम हुन नदिन बन्दाबन्दी जारी रहँदा ती जिल्लाका
दमक (झापा) । कोरोना भाइरस नियन्त्रण तथा रोकथामका लागि गरिएको लकडाउनका कारण झापाका दक्षिणी क्षेत्रमा व्यावसायिक खरबुजा खेती गर्दै आएका किसान मर्कामा परेका छन् । लकडाउनका कारण जिल्लाको गौरीगञ्ज क्षेत्रका
इलामको चिया पर्यटनजस्तै पर्यटकीय जिल्ला ताप्लेजुङमा अलैंची पर्यटनको नयाँ गन्तव्य प्रवद्र्धनका लागि व्यावसायिक पहल थालिएको छ । चर्चित कञ्चनजंघा हिमाल ९८,५८६ मिटरसँगै भौगोलिक विविधताको अनुपम उदाहरणका रूपमा रहेको ताप्लेजुङ मुख्य
खार्मी (खोटाङ) । कृषक समूह गठन गरेर साबिक खार्मी–९ तुर्खाका स्थानीयले सामूहिक बेसार खेती थालेको थुप्रै भएको छ । सामूहिक बेसार खेतीबाट हात लागेको कुल आम्दानीको २० प्रतिशत रुपैयाँ सामाजिक
पोखरा (कास्की) । मुलुकमा ठुल्ठूला परिवर्तन भए पनि कालीगण्डकी नदीकिनारमा रहेको कुमाल बस्तीमा अहिले पनि ‘खाए मकै, नखाए भोकै’ भन्ने उखान चरितार्थ हुँदै आएको छ । तनहुँ जिल्लाको दक्षिणी भेग
याम्खा (खोटाङ) । खाँडीको कपडा बुन्ने र लगाउने चलन हराउँदै गएको छ । यसलाई दृष्टिगत गर्दै याम्खाका महिला खाँडी व्यवसाय व्युँताउन कस्सिएका छन् । बाबुबाजेको पालादेखिको व्यवसाय हराउँदै गएपछि गाउँका
